Zijn eerste huwelijk was in 1880 met Catharina Jakomina Heydenrijch. Maar bij een militaire actie van Engelse troepen tijdens de eerst Boerenoorlog [16 dec 1880 - 13 mrt 1881] werd zij en hun nog zeer jonge kind, om het leven gebracht. Dit verklaart zijn uiterst anti-Engelse gezindheid.
In 1888 trouwde hij met de 13 jaar jongere Anna Petronella Schoeman (1868-1931). Zij kregen
6 kinderen, waarvan de eerste dochter, Maria Susanna Catharina, in 1891 geboren werd, maar reeds in 1892 overleed,
nog geen jaar oud. Hun oudste zoon, Johan Hendrik, was ook reeds in 1901 overleden. De jongste zoon
werd in 1904 geboren, na de tweede Boerenoorlog [11 oct 1899 - 31 mei 1902] De foto links werd waarschijnlijk in 1896 genomen en toont Engel Pieter van de Stadt en zijn vrouw Anna Petronella Schoeman met hun kinderen Neeltje Adriana (1892) en Johan Hendrik (1894)
De foto rechts werd waarschijnlijk in 1905 genomen en toont Engel Pieter en zijn vrouw met hun kinderen Neeltje Adriana (1892), Andries Johannes (1896), Catharina Henrietta Grivel (1898) en Nikolaas Gerrit (1904)
Toen in 1899 de tweede Boerenoorlog uitbrak, schaarde Engel Pieter zich terstond bij het Boerenleger. Daarmee begon voor hem een groot en gevaarlijk avontuur. Tijdens deze oorlog werd hij door de Engelsen krijgsgevangene gemaakt. Omstreeks 1890 werden enkele duizenden Boeren, waaronder Engel Pieter, onder leiding van de Zuid-Afrikaanse Generaal Piet Cronjé op Sint Helena geïnterneerd.
Napoleon was op dit Britse eiland
voor de kust van Afrika gevangene geweest vanaf 1815 tot aan zijn dood. Zijn verblijfplaats
Longwood en zijn voormalig graf zijn thans Frans gebied.
[Grote Winkler Prins encyclopedie, 1974].
[Op de tekening rechts (van S.W. Reynolds) zien we een
wat futloze, dik geworden Napoleon op St. Helena.]
Zijn 16 jaar oudere zuster had bij aankomst haar broer niet herkend en meende met een landloper te maken te hebben. Zij was pas bereid Engel Pieter te ontvangen, nadat broer NICOLAAS GERRIT [325], met spoed uit Amersfoort ontboden, hem had „geïdentificeerd ”.
Na de vrede in Zuid-Afrika (1902) verliet hij Nederland voorgoed. In Zuid-Afrika hervatte hij zijn werkzaamheden bij het onderwijs. Voorts was hij uitgever van een courant te Bethlehem (Zuid-Afrika). Tenslotte is hij Principaal geworden van een Gouvernementsschool te Putfontein, district Frankfort, tot 31 December 1920, toen hij wegens anti-Engelse gezindheid werd ontslagen. In zijn laatste levensjaren woonde hij op White House te Parijs (Z.A.).