|
In 1926 was Dr. Engel van de Stadt voorzitter van de Commissie van Toezicht
op het M.O. Hij woonde toen in Koog aan de Zaan en stelde zeer veel belang
in het ambachtsonderwijs. Hij was mede-oprichter en later voorzitter van de Centrale
Ambachtschool te Zaandam. Uit Zaans erfgoed, nr 33, zomer 2010, pagina 33: „In 1919 kwam de wet op het gesubsidieerde Nijverheidsonderwijs tot stand. Dankzij Zaandams burgemeester K. ter Laan (die kennis had van het wets-ontwerp dat leidde tot de nieuwe wet uit 1919) en de fabrikant en handelaar J. A. Laan (die vijftigduizend gulden voor het initiatief beschikbaar stelde) kon een bestuur onder leiding van E. van de Stadt de opdracht geven voor de bouw van een tijdelijke school. Op 3 november van dat jaar werd een houten gebouw aan de Herengracht in Zaandam geopend. In het eerste jaar werden er 61 leerlingen ingeschreven, van wie er 29 werden opgeleid tot bankwerker, zestien tot elektricien en zestien tot timmerman. De leerlingen waren afkomstig uit Assendelft, Koog, Wormer, Wormerveer, Zaandam en Zaandijk. Leerlingen uit Zaanse gemeenten die de school niet subsidieerden, werden afgewezen.” Foto hieronder: Oorkonde uit 1932 betreffende de prijs voor de beste leerling van de Ambachtsschool te Zaandam. Deze prijs werd beschikbaar gesteld door Dr. E. van de Stadt. De oorkonde bestaat uit een gedrukte tekst met daaronder een afbeelding van het in 1932 geopende nieuwe schoolgebouw en een jongen die een wapenschild draagt. Het wapenschild is dat van de familie van de Stadt. (Zie ook de tekst na deze oorkonde). |
In 1926 was Engel van de Stadt voorzitter van de Commissie van Toezicht op het M.O. Hij woonde toen in Koog aan de Zaan. Bij de viering van het 60-jarig bestaan van het Zaanlands Lyceum in 1926 was hij lid van het Eere-Comité en in het jubileum boekje beschrijft hij enkele herinneringen als volgt: „Met genoegen geef ook ik in het Gedenkboek enige jeugdherinneringen. Het is wel goed 40 jaar geleden, dat ik de H.B. S. bezocht, maar het staat mij nog levendig voor den geest en misschien met mij nog vele tijd-genooten, hoe wij weetgierig en nieuwsgierig, maar dikwijls ook met jool in ons hart, de klasse binnen stormden. Dikwijls waren wij wreed tegenover hem, die ons de wetenschap moest bijbrengen. Misschien roepen de onderstaande herinneringen ook mijne tijd-genooten hunnen H.B.S.-tijd weer in het geheugen terug. De GESCHIEDENIS werd gedoceerd door het Oud-Hoofd van de Fransche school. Een bepaald aantal zwarte balletjes, met veel zorg gerold in een papiertje, moesten dienen om zijn oude stem de noodige helderheid te verleenen, en met vuur vertelde hij dan de geschiedenis der Volkeren, zoo nu en dan niet de juiste uitdrukking gebruikend als: „De lijken lagen te spartelen in de rivier”; „De troepen trokken de stad binnen met klaroengekletter en wapengeschetter”; „Jeanne geboren de Weduwe De Beauhanais”; die allicht nog bij de leerlingen in herinnering zijn gebleven. De repetities werden op de meest onpartijdige manier gehouden. Een aantal vragen, op smalle strookjes papier geschreven, werden in een vettigen hoed den leerling voorgehouden, en ieder koos dus zijn eigen noodlot. Maar ook dit systeem strandde op de vindingrijkheid der leerlingen, daar de eerste leerling alleen daarvan, het slachtoffer was, twee strookjes er uit nam en één er van zijn buurman in handen speelde, die vooruit dan nog iets kon nakijken. Deze nam een strookje voor de volgende enz. ENGELSCH werd ons onderricht door een leeraar, die altijd in de meest ongegeneerde houding Manilla’s rookte, ons permissie gaf te smokkelen, wanneer hij het maar niet zag, maar intusschen door een gaatje, geprikt in de courant, waarachter hij wegdook, ons zat te beloeren.” |
|| Terug naar verhalen. ||
Dit verhaal werd toegevoegd: 17 juni 2011.