Emilie werd in 1909 in Den Haag geboren, maar omdat haar vader in november 1911 een functie als hoofdadministrateur bij de Ned. Guttapercha Mij (Rubber works) in Singapore aanvaardde, bracht zij met haar ouders en haar jongere zus Ina een groot deel van haar jeugd door in Pasir Panjang, Singapore, in een eenvoudige villa aan zee. In 1919 verhuisde het gezin, vanwege de scholing van de kinderen, terug naar Nederland en vestigde zich in Den Haag. Daar overleed vader van de Stadt in oktober 1922, 53 jaar oud.
Emilie kon de HBS volgen en deed in 1928 eindexamen. Kort na haar 21e verjaardag [in 1930] besloot ze, zeer tegen de zin van haar moeder in, een tijdje naar Wenen te gaan. Emilie en haar zusje hadden in een korte tijd Duits geleerd van een au-pair-meisje uit Wenen, dat door hun moeder naar Nederland was gehaald voor dat doel. Ze volgde [daar] een secretaresse opleiding en vond - ondanks de crisis - al snel werk.
Emilies hart trok naar de oost, waar ze haar jeugd had doorgebracht en in 1938 ging ze naar Nederlands-Indië op zoek naar werk. Eerst was ze assistente van een pensionhouder en later secretaresse bij een particuliere firma. Daarna volgden tijdens de Japanse bezetting moeilijke jaren in een interneringskamp. Tijdens de politionele acties kwam Emilie terug naar Nederland aan boord van de Jan Pietersz. Coen. Ze werkte tot 1954 bij het Bouwcentrum in Rotterdam als secretaresse en ze is nooit meer naar Indonesië terug geweest.
Toen er in 1954 een administratief
medewerkster werd gezocht bij de
Antroposofische Vereniging twijfelde Emilie niet lang. Op 1 juni van dat jaar trad
ze in dienst bij de Vereniging, die toen nog was gevestigd in de Jan van Nassaustraat 88
in Den Haag. Ze had vooral de zorg voor de boekhouding en werkte ook intensief mee aan de
totstandkoming van de maandelijkse "Mededelingen". Daarnaast besteedde ze aandacht aan de
opbouw van de enigszins verwaarloosde bibliotheek. De bloeitijd van de antroposofische
beweging was begonnen en de hoeveelheidliteratuur groeide navenant.Na haar pensionering in 1977 woonde ze nog jaren in het antroposofisch bejaardecentrum Kraaybeek, samen met haar zuster Ina.
[Bron: juni 2013, René de Winter, haar opvolger als bibliothecaris van de Antroposofische Vereniging.]